rust en tijdgebrek

hee allemaal!
lief dat je mijn berihten nog steeds volgt!
Allereerst: deze site krijgt een vervolg eind februari volgend jaar, uit Oeganda! maar daarover straks meer.
Ik ben nu in pakse (zuid-laos), ik zal beginnen waar ik de vorige keer ophield. Toen ik terug naar mijn kamer ging na het vorige bericht in vientiane, bleek ik naast een nederlands meisje te slapen die ook nog eens heel aardig was. De dag erna ben ik met haar en nog 2 anderen meegegaan naar een budha-tuin. een heel apart iemand die het in zijn hoofd heeft gehaald een grote partij cementen bizarre beelden te maken. Daarna heb ik het oa voor elkaar gekregen mijn visum van laos met een week te verlengen zodat ik hier 37 dagen mag blijven. Met een beetje doordrammen kon het toch opeens wel op vrijdagmiddag, kon me al niet bedenken hoeveel moeite dat nou kon kosten. Zo zie je maar dat je hier nooit zomaar iets moet aannemen. (net als dat je nooit moet denken dat iemand je begrijpt of dat jij iemand begrijpt. Je hebt hier een hoop extra adem nodig).
De dag erna was onze relax/verwen-dag. s ochends zijn we eerst naar de kapper gegaan. Wilde dat hier toch een keer meemaken, al was het wel een beetje angstaanjagend vooral omdat ik ook een schuine pony weer wilde en ze dat hier volgens mij niet bepaald kennen. maar het is verassend goed uitgepakt. Ze begonnen met 3 kwartier op een ligbed mijn haar wassen. 3 keer shampoo en nog olie na en ondertussen een lange en pijnlijke hoofdmassage (lees: mijn hoofd werd in elkaar en heen en weer geslagen en tot puree geperst). zeer apart. Daarna zijn we naar een tempel gegaan waarnaast een sauna (houten hutje met vuurpot en verbinding ernaast) en massageplaats was. ben al paar keer naar de sauna geweest in laos en is echt leuk. tussen de laotiaanse vrouwen in sarong (meestal als enige westerse en dus interessant). ik vond het eerst een beetje een apart idee naar een sauna gaan in een land waar de gemiddelde temperatuur boven de 35 is. maar het is echt heel lekker. en daarna is het buiten iig lekker fris. De sauna is hier wel echt super heet aangezien het een soort mix is tussen een sauna en een turksstoombad. Daarna nog massage (doe ik hier ook regelmatig want is echt extreem goedkoop! en heerlijk!).
Toen was er een uur meditatie in de tempel. Er was een vrouw die ons een beetje begeleide en uitlegde wat we moesten doen. Was bijzondere ervaring. Ik had eigenlijk in Thailand een 3-dagen introductie willen doen maar was toen een breek in alle tempels daar precies die maand (in chiang mai, daar hoop plaatsen). Ook Anke (dat nederlandse meisje) was wel geinteresseerd. In de tempel waar we toen waren was alleen op zaterdag 1 uur een sessie. met een hoop gedoe was er wel een in dorp in de buurt waar de mogelijkheid was alleen waarschijnlijk sprak er niemand engels dus het werd ons sterk afgeraden. We waren inmiddels toch heel benieuwd dus zijn er toch voor gegaan. gelukkig want was echt heel bijzondere ervaring!
We hadden het heel erg getroffen met onze tuktuk-chauffeur die ons helemaal geholpen heeft de juiste plek te vinden (de man die ons ergens op zou pikken konden we niet meer bereiken) en met de nonnen daar overlegd heeft. Er waren wel 2 jongere nonnen die een beetje engels spraken maar die waren pas later in de middag terug. We kregen daar een kamer voor ons 2en met badkamer, en grond om op te slapen. en mooie witte nonnenkleren. (monniken dragen hier oranje gewaden en nonnen witte, beiden hebben kaalgeschoren hoofden, waar we nog even bang voor waren). We zijn daar 2 nachten gebleven. De dag bestond daar voor ons uit:
half 4 op en naar de tempel om te bidden (lange gebeden hardop in het sanskriet) en kort mediteren met de monniken en nonnen, ongeveer 1 uur lang. dan terug naar kamer om daar te mediteren, en nog kort uurtje te slapen (wij iig). half 7 ontbijt met nonnen. Daarna met groepje nonnen en monniken 2 uur mediteren. Om half 11 lunch in de tempel waarbij eerst de monniken van grote tafel mochten kiezen wat ze wilden, daarna de nonnen waarna de dorpsbewoners die erbij waren de schalen verdeelden. Dat was de laatste maaltijd van de dag. Evem daarna nog 2 uur mediteren met deel van nonnen en monniken. dan om 5 uur weer ruim uur gebed en korte meditatie. en daarna nog 2 uur mediteren. daarna optijd naar bed, of eigenlijk, optijd slapen op houten vloer.
Was minder zwaar dan ik had verwacht. het niet eten na half 12 had ik echt heel weinig last van, ad ik niet verwacht. en houten vloer sliep ook heerlijk. zwaarste was denk ik nog wel het veel op de grond zitten. benen gingen echt steeds heel veel pijn doen.
Er was 1 non die ons een beetje op sleeptouw nam en ook uitleg gaf over hoe te mediteren (aangezien we heir allebei geen ervaring mee hadden). Ze sprak wel heel gebrekkig engels dus uitleg kwamen niet heel ver. maar was meer dan we verwacht hadden. vooral het korte mediteren na het gebed was echt heel fijn. benen deden dan opeens veel minder pijn en werd heel rustig, misschien door zoveel mensen samen.
De laatste dag s middags weer in Vientiane terug. waar we eerst uitgebreid gegeten hebben.
daarna was mijn co-schaprooster er (voor mensen die er geen verstand van hebben: volgend jaar begin ik met mijn co-schappen, daarvoor wordt er per persoon een rooster gemaakt voor de komende 2 jaar. De co-scahppen vanuit maastricht zijn in alle ziekenhuizen in de verre omgeving. Ik heb dus een rooster gekregen welk co-schap ik in welke stad op welke datum loop).
HEb e cht het meest erge rooster wat ik kon verwachten gekregen. MAar heb me er inmiddels maar bij neergelegd.
HEt komt er op neer dat ik vanaf 14 februari 20 weken (!!) in venlo (!) zit en interne en chirurgie heb, de meest zware co-scahppen. Wat betekent dat ik jullie allemaal alsnog niet kan zien:( maar gelukkig eerst vakantie en inkom enzo!
Daarna begin ik op 1 maart in Oeganda voor 10 weken! met community medicine! OEganda was het land waar ik van de dingen die ik aangekruist had het minst graag naartoe wilde, maar begin er inmiddels steeds meer zin in te krijgen en ook wel echt heel blij mee te worden.
Moet maar even kijken wat ik met mijn kamer in maastricht doe. denk dat ik hem maar onderverhuurd moet houden of op moet zeggen. echt stom.
maarja, dag erna in Vientiane nog een hele mooie tempel gezien met 5000 minibudhabeeldjes en 3 boekjes gekocht van bigbrothermouseproject (zie vorig bericht) blijf ik fan van. Toen s middags naar tha khek waar ik ruim voor het donker aan zou komen, wat ruim erna werd. dag erna op de fiets stadje verkend. Meeste mensen doen daar een motortoht in de omgeving van paar dagen wat me eht super vet leek. maar ik vond dat toch te eng aangezien ik geen andere ervaring heb dan een fiets en het regenseizoen inmiddels wel echt beetje begonnen is en er dus heel veel regen is en de wegen nog slechter en modderpoeleriger zijn.
heel lekker heel tijd aan de mekong onder boom gezeten en s middags bij het ziekenhuis gevraagd of ik het vanbinnen mocht zien waarop ik een rondleiding van 1,5 uur kreeg door een orthopedisch chirurg die wel beetje engels kon. eht super interessant! mocht alle kamers zien, tot de operatiekamers aantoe. Heb nog nooit zo n krakkemikkig ziekenhuis gezien met zulke gebrekkige hygiene. Al denk ik dat ze het daar nog best goed getroffen hadden. die man had bijvoorbeeld 3 jaar in frankrijk mogen studeren.
Dag erna met lokaal busje (dus grote pickup met banken aan beide zijkanten, songtaew) naar minidorpje verderop gegaan. kreeg spontaan allemaal gebakken insecten aangeboden, vrouw was die uit zakje zoals wij chips eten aan het wegwerken. na 2 grote kevers vond ik het wel genoeg. In het tweede busje werd steeds meer op en ingeladen, waardoor ik tussen de tvs en de rauwe vissen kwam te zitten. en we door schitterende rijstvelden en bergen reden. bij dat dorp was een grot van 7 km lang waar je met een bootje doorheen kon varen. (onder licht van 2 zaklampen). heel bijzonder.
dag erna van 7 uur s ochtends tot 7 uur s avonds in 5 verschillende bussen in pakse beland. (van songtaew tot zitten in het gangpad op plastic krukje, was blij dat ik er was). Hier 2 dagen redelijk rustig aangedaan. alhoewel tijd hier echt blijft vliegen en ik dan alsnog te weinig tijd opeens heb om mijn dagboek bij te werken. Kwam nog 2 meisjes ook tegen die ik in bus naar vang vieng had ontmoet, raar om opeens je naam te horen roepen hier in the middle of nowhere als je denkt niemand te kennen.
Nu net terug van een 3 daagse trek door de omgeving hier. heel erg bijzonder ook en veel over laotiaanse cultuur nog extra gehoord, super interessant (bijvoorbeeld dat hier de jongste zoon of dochter alle bezittingen van de ouders krijgt, en ook door de broers en zussen verwend wordt, ben blij dat dat bij ons niet zo is. die moet wel ook voor de ouders zorgen). alleen was iedereen steeds verbaasd hoeveel ik al wist en hoeveel ik kon zeggen in laotiaans. (terwijl ik juist de dagen ervoor zoiets had dat ik wel wat meer wilde weten en het idee had dat ik veel meer van thailand wist.)
OVer de trek vertel ik de volgende keer want internetcafe sluit bijna.
ga morgen door naar verder zuiden en wil binnen een week grens naar cambodja oversteken. benieuwd!
kus saar