Thaise hitte (in vele opzichten heet) - Reisverslag uit Nakhon Si Thammarat, Thailand van Saar Mooij - WaarBenJij.nu Thaise hitte (in vele opzichten heet) - Reisverslag uit Nakhon Si Thammarat, Thailand van Saar Mooij - WaarBenJij.nu

Thaise hitte (in vele opzichten heet)

Door: Saar

Blijf op de hoogte en volg Saar

21 Februari 2009 | Thailand, Nakhon Si Thammarat

Lieve allemaal!
Ik zal even laten weten hoe het hier is want ik ben nu echt aangekomen op de plek van bestemming.
Eerst heb ik 2 nachten Bangkok gehad waarbij ik in een beetje een buitenwijk sliep bij een man die ook nederlands kon, van te voren geregeld via mieke, die ook het weeshuis voor mij geregeld heeft.
In bangkok heb ik een beetje de hoogtepunten gezien en geprobeerd te wennen aan het klimaat (het is hier meestal 35-40 graden) en het tijdsverschil. Vooral de ochtenden zijn erg lastig om op te staan maar dat vind ik ook in nederland dus in dat opzicht niet heel erg.
Ook heb ik de hoogtepunten gezien van Bangkok, lekker rustig aan.
Woensdag ben ik naar Nakhon Si Thammarat gevlogen. De plaats waar het weeshuis is. Ik vind vliegen altijd al eng maar zo'n minivliegtuigje met een stinkende thai naast me maakte het niet veel beter. Het feit dat er 2 monniken meevlogen werkte op de een of andere manier geruststellend.
de eerste 2 nachten hier heb ik bij Sister Mercedes geslapen, een oude zuster die tot onder mijn oksel komt ongeveer.
In het weeshuis heb ik mijn eigen 'appartementje' wat opzich wel fijn is om daar ook wat voor mezelf te hebben maar aan de andere kant ook wel een beetje eenzaam. Met Sister Mercedes heb ik 5 hele mooie grote dikke polo's gekocht (voor de mensen uit maastricht, zie een mannenkokopolo voor je en dan nog 10 keer lelijker en groter). in 5 verschillende kleuren want elke dag heeft zijn eigen kleur. Zo ben ik niet te westers gekleed. Aangezien ik ook een lange broek aandoe door de week wat ook het beste schijnt te zijn zal ik niet heel erg bruin worden en behoorlijk oververhit.
Niemand in het weeshuis spreekt meer dan 10 woorden engels wat behoorlijk lastig is. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden. Tot nu toe voelde ik me een beetje niet op zijn plaats, gister kon ze me (en probeerde ook niet heel erg) niks uitleggen en de kindjes van 1-1,5 vonden me een beetje eng dus had niet echt het idee dat ik daar heel veel toe kon voegen. Dat is best lastig. en maakte het nog wat eenzamer.
De dienst die ik s aovnds zag maakte wel veel goed: 70 jongetjes in 3 rijen op de knien gebeden opzeggend met een monnik die speciaal gekomen was ervoor zittend, heel bijzonder! (die monnik vond mij ook heel bijzonder en ging foto's maken en wilde mijn adres, ben benieuwd). Daarna grote bak ijs (als beloning ofzo).
Vandaag meegegaan met view (spreek uit wiiieeuw) de enige (en toevallig ook 22) die wel best goed engels spreekt (al is mijn engels opeens wonderbaarlijk goed). Haar meoder geeft engelse les en was heel enthousiast dat ik hier was. Hele dag door hun meegnoemen en blijf ook bij hun slapen (ik kon nu kiezen tussen voetbal kijken --> a villa tegen chelsea in het thais) of op inernet, was allebei helemaal prima dus dan toch maar internet:)) ze hebben het eten maar goed voor me aangepast want kan het hete eten niet echt aan:) 5 chilipepers in een bakje is iets te veel van het goede.
Is wel fijn om hier te zijn want toch een stuk minder alleen (heb ik wel een beetje last van met al die thais sprekende mensen en het idee dat ik niet heel erg nuttig ben, vraag me af en toe af of het niet bneter is gewoon te reizen en in hostels tussen de buitenlanders te zitten en wat meer te kunnen delen, maar toch ook wel steeds hele bijzondere dingen dus wacht het nog wel even af).
Ook heel bijzonder zo een thais gezin van binnen te zien.
Morgen ochtend ga ik om 7 uur s ochtends met de oudere jongens mee naar een tempel, ook wel benieuwd naar..
Ben wel een beetje jaloers op jullie (maastrichtse) carnaval vierend, maarja volgend jaar weer. Heel veel plezier iig!
dikke kus saar

  • 21 Februari 2009 - 13:09

    Annemieke:

    Lieve Saar,
    Leuk om iets van je te horen! Kan me voorstellen dat het nu nog wat onwennig en eenzaam is, maar dat zal heus wel betergaan straks! Aan de ene kant moeilijk met taal enzo, maar aan de andere kant gaaf dat je die bijzondere dingen meemaakt en echt bij thaise mensen bent. Ik ben benieuwd naar je avonturen daar en leef met je mee! Voel je niet te eenzaam, het komt vast goed!
    xxxxxxxx
    Annemieke

  • 21 Februari 2009 - 14:37

    Anna:

    Lieve Saar,
    Heerlijk om weer even engels te spreken toch?
    Gun jezelf de tijd om in een lagere versnelling te komen en te wennen aan de mensen, hun vertrouwen te winnen. Zij moeten natuurlijk ook aan jou wennen, zeker de kindjes: zo'n blonde reus hebben ze misschien nog nooit gezien.
    ...en bij reizen hoort heimwee, waar je ook bent of naar toe gaat, hoe leuk het daar ook is.
    Geef het maar een plekje.
    Veel plezier en sterkte.
    Zoen, Anna

  • 21 Februari 2009 - 14:53

    Eveline:

    Hey lief nichtje,

    Ik kan me erg goed inleven in hoe je je voelt. Probeer inderdaad echt in een lagere versnelling te komen. Bedenk dat je dit vooral voor jezelf doet, niet zozeer voor de Thai en geniet gewoon van alle ervaringen. Niet alles hoeft nuttig te zijn.
    De tijd tikt verder, hoe eenzaam het ook is en bedenk je dat je nog vaak terug zult denken aan dit moment. Geniet gewoon van alles en laat het gewoon over je heen komen.

    Heel veel succes, heel veel liefs en een dikke knuffel uit Oostenrijk.

  • 21 Februari 2009 - 16:41

    Sadiye:

    Klinkt indrukwekkend allemaal al Saar! Ben je de weekenden dus altijd vrij om uitstapjes te maken??
    Ik zou ook net als de andere tips jezelf even de tijd geven te acclimatiseren, maar dan zeker voor jezelf kiezen uiteindelijk! Je moet vooral doen waar je het meest zin in hebt!
    Nog een tip: maak op ooghoogte van de kinderen contact met ze. Dus op de grond zitten of zelfs beetje liggen.
    X

  • 21 Februari 2009 - 17:46

    Noortje:

    hey lieve Saar,
    ja, je wordt daar natuurlijk wel een beetje rauw in een nieuwe werkelijkheid neergegooid :s Wat ik hoor van vriendinnen die vrijwilligerswerk in het buitenland hebben gedaan, is dat ze voor zichzelf ook de eerste maand duidelijk hebben moeten maken dat ze niet per se zich nuttig kunnen maken... Dus eerst maar eens acclimatiseren en dan denken over wat jij voor hen kunt betekenen!
    En hou die View aan :D Super om bij een Thais gezin te kunnen gluren!
    xx Noortje

  • 21 Februari 2009 - 19:20

    Hanneke:

    Hey lieve Saar,
    Even door die zure appel heen en dan ga je vast hele mooie en bijzondere dingen mee maken. En die bruine benen komen heus wel als je straks op een of ander tropisch eilandje bent! Succes!

    Dikke kus,
    Hanneke

  • 22 Februari 2009 - 09:31

    Annelieke:

    hee lieve Saar,
    Heimwee is echt een verschrikkelijk rotgevoel maar geloof me, het wordt echt allemaal beter!
    Hier is t vreselijk miezerig weer dus wat dat betreft zit je nog niet zo slecht in het warme Thailand.
    Kus!

  • 22 Februari 2009 - 10:37

    Ties:

    Hoi!

  • 22 Februari 2009 - 17:30

    Jet:

    Wat een inspirerend berichtje van Ties hihi.
    Maargoed: fijn om te lezen over je eerste ervaringen. Heel bijzonder allemaal, en heel goed van je dat je inziet dat je het rustig aan moet doen. Het moet allemaal nog wennen natuurlijk. En het kan bovendien niet altijd leuk zijn, moeilijke tijden horen er een beetje bij. Maar zo te horen zijn er ook genoeg mooie dingen..en wat een bijzondere ervaringen sowieso! En! Je bent er inmiddels al een WEEK! Over vier weken (toch?) zie je Ties alweer :)
    Lieverd, veel plezier! Hou je sterk en geniet, x

  • 22 Februari 2009 - 20:06

    Herman:

    "Je kijkt en je kijkt en je blijft vragen
    naar wat je ziet, maar wat je ziet
    is het enige antwoord
    Rutger Kopland

    lieverd,
    kijk maar veel naar wat je ziet!
    xx
    h

  • 23 Februari 2009 - 12:59

    Jacintha:

    hoi hoi Saar
    Wat een lieve berichtjes krijg je!! Vooral dat van je vriendje....leuk jong.
    Weet wel dat je in deze week al heel wat gedaan hebt!! en dat ergens aan wennen ook wel ff tijd kost.

    dikke kus Jacintha


  • 24 Februari 2009 - 09:53

    Carlijn:

    Hey Saar,
    Ja, ik geloof goed dat het heel wat is om zo in een heel andere cultuur terecht te komen, met niemand te kunnen communiceren en ook nog niet veel kunnen doen, maar dat wordt straks vast beter als het allemaal wat went! En je krijgt op deze manier wel een heel speciale ervaring! Veel succes en plezier nog! xx

  • 24 Februari 2009 - 13:58

    Pris:

    lieeeve saar!
    goed om van je te horen! dit eerste berichtje klinkt wel eenzaam! maar ik kan me dat goed voorstellen als niemand echt goed engels praat. ik denk dat je je binnenkort wel meer thuis zal voelen hoor en er staan nog zoveel mooie en leuke dingen op je te wachten. geniet van het land! alvast mijn respect voor het overleven met 35-40 graden en hete chili's! dikke kus, alaaf! xx pris

  • 25 Februari 2009 - 12:37

    Mirjam:

    Dag Saar,
    Ik zal me na al deze goede raad beperken tot wat praktisch:
    - tegen heet eten helpt een schepje suiker. Dus gewoon de suikerpot bij de hand houden
    - koop een plaatselijke lange broek op de markt of zo, jaren geleden kreeg ik een Thaise werkmansbroek van blauw katoen kado. Geen model, maar hij zat zo lekker dat ik hem tot op de dag van vandaag namaak. Vooral goed bij heet weer...
    Zoen, hou je!
    Mirjam

  • 26 Februari 2009 - 19:55

    Inge:

    Hey Saar!

    Leuk om je berichtje te lezen! Het is gewoon nog even allemaal wennen daarzo.. het is ook niet niks wat je daar aan het doen bent! Je gaat je draai daar zeker weten vinden! Meid... geniet van alles en ik blijf je volgen!

    x Ing

  • 27 Februari 2009 - 09:30

    Jan Divendal:

    Hai Saar,
    ben bnang dat mijn eerste reactie al weg is voordat ik die verstuurde. Daarom even opnieuw.
    Geweldig wat je allemaal meemaakt. Best even wennen natuurlijk, zo ontzettend veel van die kleine mensjes om je heen. Henk en ik waren in 1994 4 dagen in Bangkok, idiote stad met heeeeeeeel veel brommers. Wel mooie tempels en drijvende markten enz. Ja, met je Engels kom je niet zo heel ver. Maar als je over drie wekjen vloeiend Thais begint te spreken gaat het al een stuk beter. Ik zie in de reacties dat je veel goede tips krijgt.
    En als Ties dan ook nog komt...
    We blijven je volgen vanuit een miezerig koud Holland. Gisteravond waren we in de Portugese synagoge in
    Amsterdam, verlicht met
    meer dan 1000 kaarsen.
    Prachtig. Heel veel succes, groeten ook van Henk. Liefs, Jan

  • 28 Februari 2009 - 12:15

    Therese En Wim:

    HOI HOI ,

    (leuk dat er zoveel mensen met je meeleven....goed om e.e.a. te lezen op de site....take care!)

  • 01 Maart 2009 - 11:46

    Dorien:

    Hee saartje!
    Het leven van een reiziger gaat soms niet over rozen. Maar heel vaak ook wel! Ik hoop dat je je plekje een beetje meer gevonden hebt. En anders gaat dit ook weer snel voorbij. Voor je het weet zit je in een hostel tussen de backpackers lekker te kletsen met een stel Israeli's! Hihi.
    Dikke kus en knuffel!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Nakhon Si Thammarat

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

02 Juli 2009

water, vrijheid en einde in zicht

04 Juni 2009

rust en tijdgebrek

21 Mei 2009

Laos!

01 Mei 2009

het begin van het 3e deel van mijn reis

16 April 2009

Saar en Ties
Saar

Actief sinds 14 Feb. 2009
Verslag gelezen: 251
Totaal aantal bezoekers 47670

Voorgaande reizen:

17 Februari 2010 - 14 Mei 2010

Oeganda!

15 Februari 2009 - 07 Juli 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: